Hier alles goed!

Hé, hier alles goed.

Ik ben echt blij dat ik op ‘servant trip’ ga, maar ik vind het ook wel spannend, want ik weet totaal niet wat me te wachten staat. Ik weet dat we morgen om half 10 vertrekken en dat we met 4 kerels naar een verslavingscentrum gaan. Om 1 uur hebben we een vergadering, en dan zullen we wel een duidelijker beeld krijgen over wat we gaan doen, en wat we mee moeten nemen. Volgende week zondag zijn we weer terug en dan zullen jullie wel horen wat we hebben gedaan en wat we er van hebben geleerd. Het zou echt super zijn als jullie hiervoor bidden!

Zoals jullie weten is het een hele strijd hier aan boord. Dit is best pittig, maar ik leer er ook heel veel van. Vorige week zat ik er weer doorheen, omdat ik me niet op m’n gemak voelde, ook vroeg ik me af waar die rustige en nuchtere Jaap was. Ook was er pas een gebedsavond, omdat we al een tijdje voor anker liggen. We zongen mooie liederen, maar ik voelde me er ook weer eens niet bij op m’n gemak, wat er precies aan de hand was wist ik toen nog niet.

Nogmaals: bidden helpt echt!
Want ik ging gewoon bidden en vroeg aan God waarom het nu ‘zo zo’ met me ging en of Hij me wilde helpen in deze moeilijke tijd. Ook zette ik mijn hart open voor Hem. Sommigen denken misschien ‘wat zweverig’ als ze dit horen, maar ik zal proberen uit te leggen hoe ik dat deed. Ik vertelde alles wat ik verkeerd deed en waarom ik dacht dat het fout ging. Dit is niet echt leuk om te doen, want dan moeten we ons kwetsbaar opstellen en we zien dan dingen in het licht komen waar we niet trots op zijn . Het liefst laten we ze in een donker plekje staan in je leven, want persoonlijke problemen oplossen is ook echt niet leuk. Toen ik dit deed, probeerde ik nergens aan te denken en vroeg wat God met mijn open hart wilde; je zou kunnen zeggen dat ik gewoon ging luisteren, terwijl ik niets hoorde. Soms, als ik aan het bidden ben, doe ik dat even snel en dan ratel ik m’n verlanglijsje er snel even uit en vraag ik of God dit en dat even wil oplossen en klaar is het. We vragen van alles maar we vergeten dan te luisteren, wat veel belangrijker is. Dus ik was echt stil en zat gewoon te luisteren, naar wat God me zou kunnen ingeven. En ik werd ineens stil gezet bij skype. Wat jammer, dacht ik bij mezelf, ben ik nou zo druk dat ik gewoon niet meer stil kan zijn in mezelf? Maar toen merkte ik dat ik er echt naar toe moest, en even tot mijzelf moest komen. Ik zat ik de dienst te zingen (wat niet zo lekker ging) en ging bidden en werd naar skype geleid. Ik dacht een ogenblik: ‘Pa en ma spreek ik straks wel, God’, maar toen dacht ik: ‘Nee, als ik dit moet doen dan ga ik ook.’ Dus ik loop de dienst uit en ga naar skype en daar staat nog door ma getypt: ‘Ik vind dit erg leuk om zo even met je te kletsen en moet er bijna van huilen. Ik vind je super, maar als je weer in de problemen zit, probeer dan wel wat sneller te schrijven, omdat ik met je wil meeleven en het is goed, hoe je het ook doet. Kies zelf maar. Ik ga nu stoppen. Veel lieve groeten (God)’. Ik was helemaal stil. Ik moest gelijk om hulp roepen als er iets mis ging. Is het niet super?! God wil echt met ons meeleven, als we dan echt niets laten horen en we komen na een tijd weer bij Hem terug, dan is Hij helemaal blij en geeft advies. Maar Hij houdt zoveel van ons dat Hij ons er wel vrij in wil laten.

Hierdoor heb ik echt weer nieuwe energie gekregen en probeer ik echt dicht bij onze liefdevolle God te blijven. Dat gaat nu echt beter. Ik ben er mooi op tijd uit om rustig m’n ding te kunnen doen, maar het mooiste is dat als we echt dicht bij God leven dan hoeven we niet bang te zijn over wat komen gaat, en kunnen we echt alles overlaten aan onze liefdevolle Vader, die zo machtig is dat Hij alles weet en alles ligt uit liefde in zijn hand, echt alles: hemel en aarde.

Zelf vind ik het heel apart te zien hoe ik door dippen en hoogtepunten ga, maar prijs God want Hij helpt, wat er ook gebeurt. Het maakt niets uit waar we zijn, al zijn we aan de andere kant van de aarde. David kan het nog mooier onder woorden brengen, lees maar:
Heer U kent mij, U doorgrondt mij, U weet of ik zit of sta, U doorziet van verre mijn gedachten. Ga ik op weg of rust ik uit, U merkt het op, met al mijn wegen bent U vertrouwd.
Geen woord ligt op mijn tong, of U, Heer, kent het ten volle.
U omsluit mij van achter en van voren, U legt Uw handen op mij. Wonderlijk zoals U mij kent, het gaat mijn begrip te boven. Hoe zou ik aan Uw aandacht ontsnappen, hoe aan Uw blikken ontkomen? Klom ik naar de hemel – U tref ik daar aan, lag ik in het dodenrijk – U bent daar. Al verhief ik mij op de vleugels van de dagenraad, al ging ik wonen voorbij de verste zee, ook daar zou Uw hand mij leiden, zou Uw rechterhand mij vasthouden.

Ik hoop dat jullie het niet te lang vinden, en bedankt voor die leuke reacties op de site.
Groetjes, Jaap