Hi mon, how you do?

Ja ja, zo word je hier aan gesproken, ik vind het wel mooi. We zitten hier lekker in Jamaica, lekker weertje ook. Ook de mensen zijn super relaxed, nemen al de tijd voor je, ook zijn ze een beetje nieuwsgierig. Afspraken maken gaat ook heel relaxed, bij een afspraak zeggen ze: “6 Uur Jamaica”, dan beginnen ze te lachen. Ze willen dan zeggen: “Misschien voor de middag”. Als moeders hier de keuken in gaat, zit het hier met eten ook zeker goed (mam, jij kookt ook heerlijk hoor, haha). Van hun openheid en gezelligheid leer ik steeds, ik maak me namelijk nog al snel zorgen.

Vandaag kwam ik om kwart over zeven uit bed, met m’n ogen half dicht omdat het licht zo fel was; ook m’n haar stond rechtop. Ik liep de gang op naar de douche en er kwam iemand langs die een lach op zijn gezicht had. Ik begreep hem wel (ik zag er zo gaar uit), maar ik zag de humor er nog niet van. Een frisse douche is dan heerlijk. Om kwart voor acht begon de bijbelstudie, die we elke donderdagmorgen hebben. Om half 9 naar de dining room voor nog een broodje; ik zat net en toen ging het alarm af. Het was een oefening; we moesten zo snel mogelijk het schip verlaten en je melden bij je eigen groep. Bij noodsituaties hebben we verschillende groepen om alles zo goed mogelijk op orde te houden. Dit duurde tot half tien, hierna ging ik naar de boekenmarkt om de boekenschappen bij te vullen. Normaal doen we dit van 9 tot 10 en als je in de morgengroep werkt, ben je om 5 uur klaar. Ik werk in de avond en begin dus weer om 5 en ben om 12 uur klaar. Net als gisteren heb je na twaalven honger en eten we nog wat. Het probleem is dat je dan gaat kletsen; het was 1 uur en toen moest ik m’n was nog halen. Ja, nu snap je misschien ook dat ik vanmorgen wat moeilijk uit bed kwam ;)

Net zat ik met Caroline te kletsen. Ze komt uit Israel en is erg radicaal. Als ik in de knoop lig met mezelf dan kan ik bij haar terecht, daar ben ik blij mee. Ze zei net tegen me: “Ik ga naar God toe, want Hij houdt van me en ik van Hem.” Voor sommigen klinkt dit misschien wat anders dan we gewend zijn, maar het klinkt zo liefdevol. Ik geloof ook dat het echt zo is, God is altijd met ons. En toch wacht Hij tot wij bij Hem komen, het moet geen verplichting zijn. Ga jij bidden en bijbellezen om naar God toe te gaan? Waarom ga jij naar God? Ook uit pure liefde? Ik faal hier gedurig in.

Sefanja 3 vers 17 zegt: De Heer, je God, zal in je midden zijn, hij is je held die je bevrijdt. Hij zal vol blijdschap zijn, verheugd over jou, in zijn liefde zal Hij zwijgen, in zijn vreugde zal Hij over je jubelen.

Het is een wonder dat we naar Hem toe kunnen, want HIJ HOUDT VAN JOU! Wat een zegen, maak er gebruik van!

Als jullie voor me willen bidden, bid dan voor rust, ik zit op ‘t moment wat onrustig in m’n vel en dat is eigenlijk niet nodig, want God is bij me en Hij weet wat ik doormaak.

Een groot dankpunt is de grote groep met nieuwe mensen; ze zitten vol energie en ze hebben er zin in. Ik denk dat het er 150 zijn, sommigen van het zusterschip Doulos en de meesten zijn gewoon nieuw in OM. Ze komen net van school en gaan twee jaar voor God aan de slag.

Bedankt voor uw voorbeden. Ik hoorde dat de gebedsavond goed is geweest. Ik ben daar heel blij mee en ik hoop ook dat U het er naar uw zin hebt gehad.

De groetjes maar weer van Jaap