De Jezusfilm...

Gisteren hebben we echt een topdag gehad. Ik ben met vier meiden naar een arm dorp geweest. We hebben daar de Jezusfilm laten zien.
Na anderhalf uur verbaasd uit het raam van de auto kijken stopten we ergens in een giga bos, waar kinderen ons vol verbazing aankeken. Ik stapte uit de auto, keek om mij heen en zag hutjes/huisjes, arme kinderen, een paar jongens om hun brommer, en pijn in de gezichten van sommige volwassenen.
Mijn team en ik stonden daar met onze projector, het projectiescherm en de geluidsboxen in de handen... Niemand wist hoe we hierop moesten reageren, want we waren in een nieuwe wereld beland.

Er kwamen wat kinderen uit nieuwsgierigheid dichterbij. De mensen gingen gewoon door met hun ding. Wij keken onze gids/pastor aan met totaal onbegrip. Het was nog veel te vroeg om de spullen op te zetten, want het was nog licht, dus wat moet je dan doen?
Na tien ongemakkelijke minuten kwamen er een paar kinderen aan, we gingen een beetje met hen praten, maar hun Engels was slecht. Er kwamen steeds meer kinderen uit nieuwsgierigheid naar ons toe en we besloten spontaan een kinderprogramma op te zetten!!
Leuk idee, maar na elk liedje en elk verhaal keken we elkaar aan met de hoop dat de ander een idee had wat we daarna konden doen. Dus mocht u ooit besluiten om naar Liberia te gaan en daar een afgezonderd volk te bezoeken, dan zou ik er voor zorgen om een kinderbijbel en kinderprogramma mee te nemen. Maar zoals de foto's laten zien, was het zeer geslaagd!!

Nou, toen het donker werd gingen we het spandoek opzetten en maakten we alles klaar. We deden de filmrol in zo’n oude projector. De film duurde 2 uur. Ik was moe, maar vond dat niet zo erg, want ik dacht dat ik niets anders meer hoefde te doen dan samen met de rest naar de film kijken.

Na 30 minuten werd de film stilgezet, en begint de pastor iedereen toe te spreken: “Zo, mensen genieten jullie van de film? Vanavond hebben we een groep zendelingen in ons midden. Jaap komt helemaal uit Nederland en hij gaat jullie precies uitleggen waarom we jullie deze film laten zien en wat er is gebeurd.” Ik was verbaasd, maar merkte dat God me de precies de goede woorden gaf om de juiste dingen te zeggen. En nu ik er zo over nadenk, weet ik niet goed hoe ik de rest van de avond moet beschrijven. Ik mocht nog een paar keer wat vertellen, steeds tussen de film door. Net als met de reclame op tv werd de film steeds stopgezet en moest ik maar zien wat ik zei. God hielp me heel duidelijk en ik heb alles heel goed uitgelegd, zelfs op een manier dat ik er zelf van kon leren.

Tot zover dacht ik dat je alleen dingen kunt uitleggen die je zelf ook weet en begrijpt, maar dat is dus niet zo. Ik heb dit al meerdere keren gehad: dat ik verbaasd stond over wat ik vertelde.

Na de film mocht ik met de groep bidden; dit was ook schitterend. Hoe groot de groep was die een keus gemaakt heeft voor God weet ik niet. Dit is het werk van de Heilige Geest, maar één ding weet ik wel: de Heilige Geest was echt aanwezig en het was een prachtige avond.

Gods zegen,
Jaap