Even vrij

Hé, ik ben even vrij, sorry voor de lange stilte. Ik probeer steeds iets te schrijven, maar het lukte even niet, ik weet niet waarom. Ik denk er steeds aan en ben er gewoon tegen op gaan zien om jullie te mailen, omdat ik gewoon wat zit te stoeien met mezelf. Ik heb niet echt een mening over hoe ik me nu voel, het gaat toch wel best, maar aan die andere kant zit ik wat zenuwachtig naar m’n passie te zoeken, die ik soms bij mezelf mis. Ik leef gewoon zoals iedereen het van me verwacht en schrijf helaas ook omdat het wordt verwacht, dus laat ik het nu maar helemaal los, in vertrouwen dat het goed overkomt. Ik zoek naar die frisse, nuchtere Jaap en ik word er moe van, want ik kan hem nog niet echt vinden, en toch gaat het wel iets beter. Je zult hier wel niet zoveel van snappen; ik namelijk ook niet...
Ik merk vaak dat het zwaar is om te doen wat goed is, en te blijven geloven dat de weg die God met mij wil wandelen de beste weg is. Vooral de laatste dagen waren zwaar, want er is een leuk meisje dat mij ook erg leuk vindt, maar ik geloof dat het nu niet in het plan van God voor mij past. Ook is het in de avond zo gezellig dat het vaak na twaalven wordt. Het is ook lastig om hier nee tegen te zeggen. God stelt me in alles op de proef en ik hou met de ogen dicht vast aan Gods machtige hand en probeer zo sterk te blijven. Het gekke is dat ik wel weet dat ik er weer uit kom, omdat ik God hierin vertrouw, maar toch is het moeilijk. Ik probeerde te wachten tot het weer goed met me ging voordat ik weer iets zou schrijven, maar God wil gewoon dat ik dit met jullie deel. Vet heftig, want natuurlijk wil ik de flinke jongen blijven, maar dat mag niet van God. Dus ik heb eigenlijk een stukje van mezelf voor God en jullie proberen te verstoppen. Hiervoor wil ik wel sorry zeggen, want God, en jullie hoop ik ook, willen gewoon weten hoe het NU met me gaat.
Wat ik wel steeds ervaar is dat God me overal doorheen draagt. Het maakt niet uit hoe rot je je voelt of wat dan ook, God blijft trouw. Gisteravond hadden we gebedsavond met de scheepsfamilie. Dit was de eerste keer dat ik iets van een klik ervaarde met mijn “familie”. Ook heb ik gisteravond voor het eerst goed gepraat met m’n kamergenoot Brad uit Canada over het leven aan boord.
We zitten nu in Barbados en het is hier heel mooi, ik heb er wel nog niet veel van gezien, maar vanuit het raam ziet het strand er mooi uit. In deze haven is het tot nu heel rustig en dat bevalt prima. Nu hebben we veel meer de tijd voor de mensen die aan boord komen en kun je gewoon een gesprek aangaan. De andere kant is dat er nu wel veel minder bijbels het schip verlaten. Ik heb trouwens een tijd terug iets over het eten gezegd, maar daar moet ik even op terug komen, want het is bijna altijd lekker. Het is wel grappig, want als ik het heel lekker vindt, denkt een ander daar soms anders over, en als ik het minder vind dan vindt een ander het weer super. Ik vind het wel knap van Andy West, de chef-kok, dat hij elke dag weer iets lekkers maakt. Hoewel het er soms niet uit ziet valt het alles mee. Vandaag werk ik in de avondgroep, want ik heb gewisseld met Abigail, een Zuid-Koreaanse, want ze had iets waar ze vanavond bij wilde zijn. Dus kan ik nu gelijk eens kijken hoe het er aan toe gaat in de andere werkgroep.

Ook vind ik het heel leuk om steeds iets te horen van jullie!
Ik vind het echt toppie dat jullie zo betrokken blijven. Ook op mijn site word heel leuk gereageerd. Dank jullie hartelijk daarvoor. Het beurt me echt op. Ook ben ik super blij met m’n gezin, want ze mailen, skypen en sturen leuke foto's. Ook wil ik zeggen dat het thuisfront echt top is. Ze helpen me en ze houden gewoon van me. Ook vind ik het heel belangrijk te weten dat er voor me word gebeden, heel erg bedankt voor dit alles.
Ik mis jullie allemaal echt heel erg, en ik hou van jullie.

Groetjes, Jaap

Mag ik jullie tenslotte nog iets aanreiken uit Jesaja 55?
8 Want mijn gedachten zijn niet uw gedachten en uw wegen zijn niet mijn wegen, luidt het woord des HEREN. 9 Want zoals de hemelen hoger zijn dan de aarde, zo zijn mijn wegen hoger dan uw wegen en mijn gedachten dan uw gedachten. 10 Want zoals de regen en de sneeuw van de hemel neerdaalt en daarheen niet weerkeert, maar doorvochtigt eerst de aarde en maakt haar vruchtbaar en doet haar uitspruiten en geeft zaad aan de zaaier en brood aan de eter, 11 alzo zal mijn woord, dat uit mijn mond uitgaat, ook zijn; het zal niet ledig tot Mij wederkeren, maar het zal doen wat Mij behaagt en dat volbrengen, waartoe Ik het zend. 12 Want in vreugde zult gij uittrekken en in vrede geleid worden; de bergen en de heuvelen zullen voor u uitbreken in gejuich en alle bomen des velds zullen in de handen klappen. 13 Voor een doornstruik zal een cypres opschieten, voor een distel zal een mirt opschieten, en het zal de HERE zijn tot een naam, tot een eeuwig teken, dat niet uitgeroeid zal worden.