Geld

Na een paar rare gebeurtenissen heb ik besloten om van 20 euro per maand te gaan leven, het zakgeld dat iedere OM-er standaard ontvangt. De eerste vragen zijn dan natuurlijk “Waarom geef je dan niet meer uit, waarom doe je dit jezelf aan?”. Er is toch niets mis mee als je soms meer uitgeeft? Jullie hebben helemaal gelijk, maar ik zal proberen het zo goed mogelijk uit te leggen. De (achteraf gezien) eerste aanvaring met geld had ik omdat ik het niet snapte hoe mensen hier in alle rust op het schip konden zitten. Ik sprak met een jongen, die hier al een tijdje op het schip zit. Hij vertelde dat hij begin volgend jaar weer naar huis wilde, ook wilde hij daarna eigenlijk trouwen. Hij vertelde dat hij geen geld had. Ook wist hij totaal niet wat hij voor werk wilde gaan doen. Ik snapte er niets van dat hij er zo rustig onder was. Ook begon ik te zien dat er zelfs heel veel mensen geen geld hadden en niet wisten wat ze voor werk wilden gaan doen als ze terug kwamen. Er vertrok pas een gezin van het schip en ze hadden geen geld en ze wisten niet waar de kinderen naar school zouden gaan. Ook moesten de ouders nog werk gaan zoeken. Ik kon er gewoon niet bij; ik dacht “Die man heeft ook geen verantwoording voor zijn kinderen”. God vroeg me: “Geloof je niet dat Ik met ze mee ga?” Het was een schok te zien dat ik me weer zorgen maakte over geld en dat ik daardoor eigenlijk vergat om ook op dat gebied op God te vertrouwen. Toen ik met een paar vrienden in een hotel wat ging eten kwam ik er achter dat mijn pincode niet meer werkte. Ik snapte er niets van en werd er heel zenuwachtig van. Weer dat stomme geld. Toen ik er zondag met Daniël op uit wilde, ging dat ook op een bizarre wijze niet door. We wilden namelijk met de watertaxi naar de andere kant van het eiland, om daar onze ogen de kost te geven. Maar helaas, de taxi vaart hier niet op zondag, dus gingen we wat rondkijken in de havenstad Port of Spain. Daar hadden we het er over hoe het zou kunnen komen dat m’n pas niet werkte en dat Daniël nu meer geld had dan ik. Daniël zat me gewoon wat te pesten, maar ik zat er duidelijk mee. Altijd had ik geld genoeg, nooit zorgen, nooit afhankelijk van God... dit zat me allemaal niet lekker. Ik wist niet wat me overkwam. God greep mij gewoon. Ik begon gewoon te huilen, puur omdat ik door had dat ik aan geld vast zat. God wilde dat het nu mijn beurt was. Door dat te beseffen kreeg ik het ook flink benauwd. Ik gaf het geld dat op dat moment nog in m’n portemonnee zat en de pas van mijn betaalrekening aan Daniël. Er viel een last van m’n schouders, omdat ik deed wat God van me vroeg. Ik vind het nog steeds wel eng, hoor, om geen geld te hebben, maar dat zal ik zo vanzelf wel afleren. Daniël vroeg wat hij met het geld moest doen. Ik zei: “Geniet er vooral van.” Dat zou hij doen; we liepen verder en waren helemaal ondersteboven van wat er was gebeurd. Het is zo moeilijk uit te leggen wat er precies is gebeurd als God je van zoiets bewust laat worden. Je moet het zo zien, ik denk dat Hij dit me vooral heeft laten zien door geweldig met m’n verstand te spelen, en mij erg aan het denken te zetten. Ook heeft God hierbij het volgende zinnetje gebruikt, uit een boek dat ik heb gelezen toen ik m’n sleutelbeen had gebroken: “Ik zegen jullie met een lege portemonnee omdat je alles weg zal hebben gegeven.” Dat is nu dus gebeurd. Daniël en ik liepen dus verder en we kwamen een man tegen die van alles verkocht. Maar hij probeerde ons juist een bijbel te verkopen. De bijbel kocht Daniël van zijn door mijn gegeven geld voor ik denk 300 tt dollar. Ik denk dat de bijbel 30 tt dollar waard was, dus die man wist niet wat hem overkwam. Hij was zo blij dat hij Daniël een nagelknippertje gaf. Dit was toevallig (bestaat bij mij niet...) precies wat Daniël nodig had. We liepen weg en Daniël sloeg de bijbel open en je kunt niet raden wat er stond: het verhaal van de rijke jongeling”:
“En ziet, er kwam een tot Hem, en zeide tot Hem: Goede Meester! wat zal ik goeds doen, opdat ik het eeuwige leven hebbe? En Hij zeide tot hem: Wat noemt gij Mij goed? Niemand is goed dan Een, namelijk God. Doch wilt gij in het leven ingaan, onderhoud de geboden. Hij zeide tot Hem: Welke? En Jezus zeide: Deze: Gij zult niet doden; gij zult geen overspel doen; gij zult niet stelen; gij zult geen valse getuigenis geven; Eer uw vader en moeder; en: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelven. De jongeling zeide tot Hem: Al deze dingen heb ik onderhouden van mijn jonkheid af; wat ontbreekt mij nog? Jezus zeide tot hem: Zo gij wilt volmaakt zijn, ga heen, verkoop wat gij hebt, en geef het den armen, en gij zult een schat hebben in den hemel; en kom herwaarts, volg Mij. Als nu de jongeling dit woord hoorde, ging hij bedroefd weg; want hij had vele goederen. En Jezus zeide tot Zijn discipelen: Voorwaar, Ik zeg u, dat een rijke bezwaarlijk in het Koninkrijk der hemelen zal ingaan. En wederom zeg Ik u: Het is lichter, dat een kemel ga door het oog van een naald, dan dat een rijke inga in het Koninkrijk Gods. Zijn discipelen nu, dit horende, werden zeer verslagen, zeggende: Wie kan dan zalig worden? En Jezus, hen aanziende, zeide tot hen: Bij de mensen is dat onmogelijk, maar bij God zijn alle dingen mogelijk.”

Heel bijzonder! Ik kijk nu weer even naar die bijbel die Daniël voor mij heeft gekocht van zijn door mij verkregen geld. Deze bijbel zal mij steeds weer aan deze gebeurtenis herinneren. Zo nu en dan zit ik er nog wel over in hoe dat nu moet met maar 20 euro per maand, maar we moeten ook maar goed onthouden dat bij God alle dingen mogelijk zijn. Het is achteraf dus ook voor mij iets minder vreemd dat m’n pas niet meer werkte. Daardoor heeft God me erg aan het denken gezet. En ik hoop jullie ook.

Groetjes, Jaap