De tuinier

Op een dag zat ik in een prachtige tuin, met bloemen, palmbomen, bananen, rozen. Ik genoot er van. De zon scheen en ik zat net in de schaduw van een paar overhangende takken. De tuin was gevuld met heerlijke vruchten en geuren. Als we nu de kerk eens zien als zo’n prachtige tuin, dan mag het duidelijk zijn dat onze Heer en Meester de tuinier is. Als wij nu pijn hebben en door moeilijke tijden (beproeving) gaan, herkennen wij hierin ook het werk van de tuinier? Geloven wij dat elke snee van zijn hand is? Als dat zo is laten we dan rustig blijven tot we kunnen zeggen: de Heer geeft en neemt. En gezegend is de Naam van de Heer. Misschien hebt U het maar zuinig, deze dagen, en heeft de Heer je mooiste takken afgesneden. Laten we ons realiseren dat de Heer het heeft gedaan, de liefhebbende tuinier. Laten we beseffen dat wat de Heer heeft gedaan het beste is wat zou kunnen gebeuren. Ik geloof dat de kinderen Gods nooit kunnen zeggen dat ze te veel hebben moeten doorstaan. Geen struik kan zeggen in de tuin Gods dat hij te kaal is gesnoeid. Wat God heeft gedaan is het beste van wat er mogelijk is. Ik kan me bijna niet uiten als ik terug denk aan een moment van zoetheid en bitterheid.

Ik zat met een goede vriend in die tuin, we vierden onze gezondheid. Toen kreeg ik vier dagen later erg last van m’n knie. Mijn vriend had het nog moeilijker: hij moest onder ogen zien dat zijn geliefde vrouw was weggenomen. Maar, lieve mensen, laten we weten dat het beste is gebeurd van wat ooit zou kunnen gebeuren, de mooiste roos is uit de tuin verdwenen. Wie heeft deze roos geplukt? De tuinier kwam en heeft de roos geplukt! Kunnen we hierom boos zijn of treuren? Nee, het is natuurlijk en hoort bij dit nog zo gebroken leven, en de tuinier heeft alle recht om het beste uit zijn tuin te verzamelen. En weet, broeders en zusters, als de tuinier weer komt, dit kan zelfs volgende week zijn, dat Hij komt om het beste uit Zijn tuin te plukken. Willen wij Hem hiervan weerhouden, als we dat al zouden kunnen?

Als we dan kijken naar de tuinier Zelf en zien wat Hij moest doorstaan. Jesaja 52 vers 4: maar Hij was het die onze ziekten droeg, die ons lijden op zich nam. Wij echter zagen Hem als een verstoteling, door God geslagen en vernederd. Om onze zonden werd Hij doorboord, om onze wandaden gebroken. Voor ons welzijn werd Hij getuchtigd, Zijn striemen brachten ons genezing.

Lijden, pijn, verdriet, als er iemand is die weet wat dit is dan is het onze lieve Heer en Meester. Hij weet waar we soms door heen gaan.

Ik moest hier aan denken toen m’n oma net belde. Ze vertelde me dat haar moeder (mijn overgrootmoeder) is overleden. Een paar dagen geleden luisterde ik naar een preek van C.H. Spurgeon, ik heb er nu opnieuw naar geluisterd en zijn boodschap in grote lijnen vertaald omdat het mij helpt om mijn verdriet, moeite en pijn een plekje te geven.

Beste familie, ik bid jullie sterkte en moed toe in deze moeilijke dagen. Dat jullie elkaar kunnen steunen bij het gemis van onze lieve moeder, oma, overgrootmoeder en vriendin.

We weten ons verbonden in Jezus Christus,
Jaap